Kolejne zmiany dotyczące raportowania cen transferowych

Opublikowane projekty rozporządzeń wprowadzają zmiany w zakresie raportowania informacji o cenach transferowych za pomocą formularzy TPR-C i TPR-P. Zaktualizowane wersje formularzy mają obowiązywać od roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2020 r.

Te projekty rozporządzeń przypominają o obowiązku dochowania należytej staranności w przypadku transakcji z krajami stosującymi szkodliwą konkurencję podatkową, zwanych potocznie „rajami podatkowymi”.

Dla przypomnienia, zmiany wprowadzone na początku roku, tj. art. 11o ust. 1a i 1b Ustawy o CIT, rozszerzają zakres transakcji podlegających weryfikacji pod kątem zgodności z zasadą ceny rynkowej. Dotyczy to szczególnie przypadków, gdy rzeczywisty właściciel (beneficial owner) ma siedzibę w raju podatkowym. Nowelizacja wprowadziła bowiem drugi typ transakcji podlegających obowiązkowi dokumentacyjnemu, obejmujący zarówno transakcje kontrolowane, jak i inne transakcje, jeżeli rzeczywisty właściciel ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, a wartość tej transakcji przekracza 500 000 zł w roku podatkowym.

Warto zaznaczyć, że wprowadzono domniemanie, zgodnie z którym przyjmuje się, że rzeczywisty właściciel ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli druga strona transakcji dokonuje w roku podatkowym rozliczeń z podmiotem mającym siedzibę lub zarząd w takim kraju.

Naturalnie, przy ustalaniu tych okoliczności, podatnik lub spółka niebędąca osobą prawną, są obowiązani do dochowania należytej staranności. Jednak w ramach omawianych regulacji nie zawarto żadnych przykładów ani wskazówek naprowadzających na to, w jaki sposób owej należytej staranności dochować.

Proponowane zmiany w projekcie rozporządzeń budzą kolejne wątpliwości. Zgodnie z nimi, podatnik wykazując transakcję, której rzeczywisty właściciel ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jest obowiązany do wskazania kodu państwa w polu „Kraj rzeczywistego właściciela”. W sytuacji, gdy podatnik, z jakichkolwiek względów, przyjmie możliwość funkcjonowania rzeczywistego właściciela w transakcji niekontrolowanej w raju podatkowym, powstanie obowiązek

udokumentowania tej transakcji w ramach dokumentacji cen transferowych na poziomie local file, wraz z raportowaniem w TPR-C/P.

Podatnik bez posiadania konkretnych dowodów i informacji może jednak nie być w stanie uzupełnić poszczególnych pól formularzy TPR, w tym wspomnianego wyżej kodu „Kraju rzeczywistego właściciela”. Kolejny problem pojawi się w sytuacji, gdy dana transakcja kontrolowana jest realizowana z więcej niż jednym kontrahentem z danego kraju. Pojawia się pytanie, czy właściwe jest wskazanie kraju kontrahenta dla każdego z tych kontrahentów, czy też wystarczające jest jednokrotne wskazanie kraju, wspólnego dla tych kontrahentów.

Z treści uzasadnienia wynika, że intencją projektodawcy było ułatwienie wypełniania i składania informacji o cenach transferowych, a także podniesienie efektywności analizy danych raportowanych za pośrednictwem formularzy TPR-C/P. Mimo to, powstające nowe wątpliwości świadczą o tym, że minie jeszcze sporo czasu, zanim procedura składania informacji o cenach transferowych stanie się dla podatnika zrozumiała i prosta.

Podsumowując, zaktualizowane wersje formularzy TPR-C i TPR-P oraz nowe przepisy mają na celu zwiększenie przejrzystości i zgodności z zasadą ceny rynkowej w transakcjach, szczególnie tych z podmiotami z rajów podatkowych. Jednakże, aby te zmiany przyniosły zamierzony efekt, konieczne jest dostarczenie podatnikom klarownych wskazówek i przykładów, jak dochować należytej staranności w wypełnianiu nowych obowiązków dokumentacyjnych. Dopiero wtedy można oczekiwać, że procedura składania informacji o cenach transferowych będzie mniej skomplikowana i bardziej zrozumiała dla podatników.